Heleen Lameijer

Beknopte biografie:

Ik spreek met Heleen af in Leiden bij Bakkerij van Maanen waar we met een kopje koffie praten over haar pad. Ze is die dag in Leiden omdat ze een praatje geeft op de Universiteit van Leiden over het herkennen van hartziekten bij zwangere vrouwen.

Wist je op jonge leeftijd al dat je geneeskunde wilde studeren?

Tijdens de middelbare school wilde ik schoonheidsspecialist worden om de wereld en mezelf een beetje mooier te maken. Zo besloot ik stiekem naast 3 VWO, te starten met een thuisopleiding tot schoonheidsspecialist. Toen mijn ouders erachter kwamen stelde mijn vader voor om Geneeskunde te gaan studeren zodat ik dermatoloog kon worden. Tijdens de colleges kwam ik er al snel achter dat dermatologie eigenlijk niets voor mij is.

Hoe was je studententijd in Groningen?

De colleges vroeg in de ochtend sloeg ik vaak over. In het begin van de studie vond ik het best wel gek dat ik kon beslissen om niet naar college te gaan en tegelijkertijd toch de tentamens kon halen door goed te studeren. Naast mijn studie ben ik fanatiek gaan boksen bij een studenten boksvereniging. Naast het boksen heb ik ook de PR voor de vereniging op mij genomen. Het boksen gaf mij veel zelfvertrouwen. Ik ben er van overtuigd dat je mentaal sterker wordt van fysieke kracht. Als je je sterk voelt, dan straal je dat ook uit.

Naast je coschappen heb je als ergometrist gewerkt. Hoe ben je daar terecht gekomen? 

In de zomer voor mijn coschappen zocht ik een bijbaan en bij toeval kwam ik deze vacature tegen. Ik werkte op de acute diagnose poli in een privékliniek. Daar werd ik door een aantal cardiologen opgeleid tot ergometrist. Het was een lucratieve bijbaan want ik leerde veel en het verdiende goed.

Tijdens mijn oudste coschap mocht ik één keer per week de ‘pijn op de borst’-poli doen en kwam ik steeds meer in aanraking met acute geneeskunde. Ik merkte dat ik de spanning leuk vond en dat ik goed kon handelen in een acute situatie. Tijdens dit coschap ben ik ook gestart met het onderzoek, dat later geleid heeft tot een promotietraject bij de cardiologie.

Waar ben je gaan werken na het voltooien van de Geneeskunde opleiding?

Ik ben als ANIOS aan de slag gegaan in het Martini ziekenhuis, binnen de afdeling cardiologie en longziekten. Tijdens deze baan wilde ik vooral veel cardiologie ervaring op doen en spoedeisende zorg verlenen. Dit heb ik gevraagd en de cardiologen stonden dit toe. Hoewel ik assertief ben, scheelde het ook dat ik een deel van de cardiologen al kende uit de privékliniek. Elke woensdag was ik vrij om aan mijn promotieonderzoek te werken. Ik heb altijd werk of opleiding gecombineerd met onderzoek. Het werkt voor mij het beste als ik veel afwisseling heb en spanningsvelden voel.

Wat ben je na je ANIOS baan gaan doen?

Tijdens mijn ANIOS baan werd ik gevraagd te solliciteren voor een opleidingsplek bij de afdeling cardiologie in het UMCG. Voor mijn gevoel moest ik dit doen! Het was vrij uitzonderlijk om gevraagd te worden. Daarnaast heeft het vak een bepaalde status, waren er genoeg andere mensen die deze plek graag wilden hebben en wilde ik de cardiologen die mij hadden voorgedragen niet teleurstellen. Tegelijkertijd had ik ook twijfels. Ik had ontdekt dat ik vooral de acute cardiologie leuk vond en de rest minder interessant. Een vriendin wees me erop dat ik helemaal niet enthousiast was over de opleidingsplek en zo kwam ik tot de conclusie dat dit niet de juiste keuze voor mij was. 

Rond dezelfde tijd had ik cursus gevolgd over spoedeisende geneeskunde. Deze cursus werd gegeven door een vrouwelijke SEH-arts Kinge van der Heide. Ik was onder de indruk van de manier waarop ze zichzelf was, hoe tof haar vak was en hoe ze erover vertelde. De cursus zelf vond ik echt lastig en na de eerste dag leek het erop dat ik de cursus niet zou gaan halen. Ik ben toen hard gaan studeren, ook een beetje om haar te imponeren en ik vond het steeds leuker worden. Uiteindelijk had ik de beste score van de groep!

Ik had dus én mijn rolmodel gevonden én ik kwam erachter dat ik SEH-arts wilde worden. 

Daarna heb je vrij vlot gesolliciteerd voor een opleidingsplek tot SEH-arts.

Ja, en dat is nog gelukt ook. Het was vrij bijzonder want toen was het al een hele populaire opleiding. Ik had een sterk wetenschappelijk CV, maar ik had ook een leuk gesprek. Tijdens zo’n gesprek moet het toch klikken en moet het je gegund worden. Mijns inziens is het altijd een combinatie van hard werken zodat je ergens goed in wordt, de juiste mensen tegenkomen, lef, goede gesprekken kunnen voeren en een klein beetje geluk. Daarnaast geloof ik dat je je af en toe kwetsbaar moet opstellen, ook omdat dit zorgt voor likeability.  

Hoe vond je de opleiding tot SEH-arts?

Vooral de eerste jaren vond ik heel zwaar. Het is een driejarige opleiding en ik heb hem in vier jaar gedaan. Ik werkte parttime in de kliniek en één dag per week werkte ik aan mijn promotieonderzoek. Gedurende de opleiding loop je veel stages bij verschillende specialismen. Je hebt daardoor andere leerdoelen dan je collega’s.

Aangezien het een vrij nieuw specialisme is, is je rol en capaciteit voor andere specialisten niet altijd duidelijk. Hierdoor heb ik tijdens mijn opleiding vaker conflicten gevoeld en gehad. Ik zag dingen geregeld anders en ik wilde soms anders behandeld worden.

Wat vond je het meest lastig tijdens de opleiding?

Mijzelf staande houden in een hiërarchie. Als je net begint bouw je op wat collega’s en supervisors zeggen. Naarmate je verder komt in de opleiding, krijg je meer ervaring en vorm je ook je eigen ideeën. Toch werd er dan in sommige situaties van mij verwacht dat ik mij mond zou houden omdat ik nog maar AIOS was. Ik vind het heel lastig als ik het gevoel krijg dat ik niet serieus genomen wordt. Gelukkig heb ik dat in mijn eigen beroepsgroep nooit zo ervaren, maar wel daarbuiten. Uiteindelijk moet je ook met voor jou minder makkelijke collega’s werken en moet je een manier bedenken om hier mee om te gaan. Dit heb ik gedaan door duidelijk te formuleren wat mijn capaciteiten zijn, dit vervolgens te laten zien in de praktijk en bovenal mijzelf leergierig op te stellen. Het tactisch voeren van een gesprek om een conflict te voorkomen heb ik echt moeten leren. 

Na de opleiding ben je gaan werken als SEH-arts in het MCL. Waarom heb je er voor gekozen om parttime te gaan werken?

Ik ben parttime gaan werken omdat ik naast mijn hele leuke werk, ook actief van mijn leven buiten mijn werk wil genieten. Een patiënt heeft een keer tegen mij gezegd dat hij mij te mooi en te jong vond om zoveel te werken. Ik zat toen net in de contractonderhandelingen voor mijn huidige functie. Mijn ouders zeiden dat fulltime werken dé manier was om als vrouw aan de top te komen. Nu ik nog geen kinderen had kon ik de uren maken en een carrière opzetten. Door de patiënt realiseerde ik me dat ik jong was, geen verplichtingen had en daarom juist nu parttime moest werken. Ik vind mijn werk echt fantastisch, maar ik wil het niet fulltime doen. Ik werk nu drie dagen in de kliniek en ik heb één dag per week die ik besteed aan onderzoek. Het werk is af en toe zwaar en heftig, maar op deze manier ga ik elke ochtend met plezier naar mijn werk.

Je hebt ook één dag per week een werkplek gehuurd bij Hashtag Workmode. Waarom ben je dit gaan doen?

Na het afronden van mijn opleiding had ik een maand vrij voordat ik het MCL ging werken. Ik was toen nerveus, onrustig en zoekende naar inspiratie. Ik was op zoek naar vrouwelijke rolmodellen en ik las het boek van Emilie Sobels “Babe, you got this”. In dit boek staan interviews met ambitieuze vrouwen uit het bedrijfsleven. Daar haalde ik veel inspiratie uit. Na mij promotie wilde ik er graag iets nieuws bij doen en op een andere manier geprikkeld worden. Toen Emilie Sobels een nieuw kantoor van Hashtag Workmode opende in Groningen heb ik meteen een werkplek gehuurd. Ik had niks te verliezen, alleen te winnen. 

Ik zit daar tussen vrouwelijke ondernemers en creatievelingen en dit geeft een ontzettende kruisbestuiving. De vrouwen weten zichzelf goed te verkopen en durven risico te nemen, daar leer ik weer van.

Sindsdien ben je de founder van Make Science Work. Wat is precies je doel met dit platform? 

Ik vind het erg leuk om op congressen te spreken en medisch kennis te vertalen naar een breed publiek. Om voor dat soort gelegenheden uitgenodigd te worden moet je kunnen laten zien wie je bent. Door mijn platform kunnen geïnteresseerde partijen mij op social media vinden en spring ik er hopelijk uit. Daarnaast wil ik de kloof tussen artsen, wetenschappers en de leek verkleinen. Zo lanceer ik elke woensdag op Instagram stories een “Wist je dat Woensdag” en elke vrijdag een “Feit of Fabel Vrijdag”. Ik bespreek dan een klein stukje medisch kennis en leg de wetenschappelijke achtergrond uit. Mijn derde doel is om te laten zien dat wetenschap niet saai hoeft te zijn. Sterker nog: het is onwijs leuk! Ik doe het met veel plezier en je kunt het op allerlei manieren vormgeven. Verder schrijf ik als freelance blogger voor GZNDenzo.

Waar hoop je over een paar jaar te staan?

Angela Maas is mijn inspiratiebron. Ze wordt ontzettend serieus genomen, zowel binnen haar vakgebied als daarbuiten. Ze is krachtig en zwengelt het gesprek aan. Ze durft. Dat is wat ik ook wil, er bovenuit stijgen. Niet voor mijn ego, maar om te inspireren. Om bij te kunnen dragen aan de nieuwe standaard: de standaard waarin er geen genderongelijkheid meer is in wie de topposities bekleed. Of dit nu in de medische wereld is of in het bedrijfsleven. Dit begint bij zichtbaarheid. Bij onze generatie is social media daar een heel goed medium voor.

Heb je nog een tip voor jonge dokters? 

Wees jezelf en doe jezelf niet anders voor. Het klinkt heel soft maar uiteindelijk win je daar het meest mee. Het zorgt voor oprechte gesprekken en je collega’s weten wat ze aan je hebben.

Vraag aan de mensen die jou begeleiden en frequent zien wat ze jou later voor werk zien doen. Dat kan richting creëren. Ga ook op zoek naar rolmodellen en vraag jezelf af waarom je iemand bewondert.

Heb je een leestip?

Bij ons binnen de spoedeisende geneeskunde zijn podcasts heel hip. Ik luister veel naar SMACC. Dit zijn hele korte praatjes over belangrijke topics binnen de anesthesie, IC en spoedeisende hulp.